เกียด ๒ หมายถึง ก. กัน, กั้น.
ก. กันไม่ให้ทําโดยสะดวก.
(ถิ่น-ปักษ์ใต้) ก. ปาดให้เสมอ.
น. อ่าว, ทะเล, เช่น เกาะเกียน. (ข.).
น. ผักดองเค็มชนิดหนึ่ง. (จ.).
น. ของกินชนิดหนึ่ง ทําด้วยแป้งข้าวเจ้า เป็นตัว ๆ คล้ายลอดช่อง.(จ. ว่า เจียมอี๊).
น. กลอุปกรณ์ที่ส่งผ่านกําลังและการเคลื่อนที่จากส่วนหนึ่งไปยังอีกส่วนหนึ่งของเครื่องกล; ส่วนหนึ่งของรถยนต์ เรือยนต์เป็นต้น ต่อจากคลัตช์ ทําหน้าที่เปลี่ยนอัตราส่วนการทดรอบระหว่างเครื่องยนต์กับล้อ, เขียนเป็น เกีย ก็มี. (อ. gear).
[เกียด, เกียดติ-, เกียน] น. ชื่อเสียง, ความยกย่องนับถือ,ความมีหน้ามีตา. (ส. กีรฺติ; ป. กิตฺติ ว่า คำเล่าลือ, คำสรรเสริญ).